Mijn vriendin ten huwelijk vragen: ik geloof niet dat ik lange tijd zo zenuwachtig ben geweest. Ik had haar meegenomen naar een plek waar wij één van onze eerste dates hadden. Dat was in een natuurgebied ergens op een heuvel. We liepen daar en ik probeerde minder vaart te maken, maar mijn vriendin had dat niet door.
Terwijl ze over haar week vertelde, kreeg ik maar geen moment te pakken om op mijn knieën te gaan. Het werd nog mooier toen ze kort – tussen haar verhalen door – zei, “Loop eens door.” Wat moest ik ermee aan? Natuurlijk verwachtte ik dat ze “ja” zou zeggen, maar er blijft natuurlijk een onderbuik gevoel. Wat als ze mij zou afwijzen? Stomme gedachten natuurlijk, maar het schoot me zo te binnen. We liepen en we liepen. Toen we uiteindelijk boven op de heuvel stonden, was daar niemand. Ik herpakte mijn moed en vond dat dit het moment moest zijn. Ik pakte haar hand vast en begon te vertellen over onze eerste date; ze keek me verbaast aan.
Eigenlijk wist ik niet meer wat ik allemaal aan het vertellen was, dus besloot ik om op één knie te gaan. Ik zag haar ogen groter worden en ik kreeg ietwat meer zelfvertrouwen. Ik stelde vraag en ze antwoordde meteen. Een opluchting! Ze antwoordde: “Ja!”
Huis gekocht
Ongelofelijk hoe snel het allemaal ging. Ik voelde mij de gelukkigste man op aarde. Achteraf had hoefde ik natuurlijk niet zo gespannen te zijn, we hadden immers net een jaar een huis gekocht en daarbij gezamenlijk een hypotheek afgesloten.
Alles goed vastgelegd
Het huwelijk was echt fantastisch. Alles eromheen was goed geregeld en we genoten samen. Natuurlijk hadden we alles vooraf vastgelegd bij de notaris, zodat we verder geen zorgen meer hadden. Dat resulteerde in een geweldige dag. Dan te bedenken hoe vreselijk zenuwachtig is was toen we door dat natuurlandschap liepen. Misschien wel zenuwachtiger dan tijdens één van onze eerste dates.
Recent Comments